5 rzeczy, których nigdy nie usłyszysz z ust prawdziwego Paryżanina

Nigdy nie należy mylić zwykłego szarego Francuza z fascynującym i niezwykłym Paryżaninem. Homo Parisianus to zupełnie odrębny gatunek, oczywiście nadrzędny w stosunku do innych przedstawicieli swojej rasy. Jakie zdania nigdy nie padną z ust Prawdziwego Paryżanina?

1

„5 minut do następnego metra? Ah, nic nie szkodzi, nie spieszy mi się”

Nie ma nawet cienia prawdopodobieństwa, że po szaleńczym biegu w celu wskoczenia do wagonu metra w ostatniej chwili zakończonym sromotną klęską, usłyszymy to zdanie. Dlaczego? Powody są dwa.

Po pierwsze: 5 minut w planie dnia PP (Prawdziwego Paryżanina) to czas wystarczający na zjedzenie śniadania, wyprowadzenie pieska, przejrzenie prasy i wychowanie dzieci. Nie można sobie pozwolić na takie marnotrawstwo czasu. A przecież czas to piniądz.

Po drugie: PP nawet jak się nie spieszy, to się śpieszy. Dobrym przykładem są tu ruchome schody. Czasem chciałoby się spokojnie postać i poczekać aż technologia magicznie poniesie nas w górę, jednak widząc sznurek osób po lewej, żmudnie wspinających się po i tak jadących już schodach, człowieka nachodzą myśli. Uporczywe myśli.

„Gdzie oni tak biegną? Śpieszy im się? Powinno mi się też śpieszyć? Może… Chyba tak… Z drogi buraki, mi się śpieszy!”

I wskakujesz w nurt ludzi popylających niewiadomo gdzie i niewiadomo po co. Ważne, że szybko.

2

„3,5 euro za piwo? Drogo.”

W mieście, w którym drink podczas „happy hours” potrafi kosztować 11 euro, ostatnim cebulactwem byłoby narzekanie na piwo za czy pisiąt. Ale dla mojego portfela i tak „sad hours” trwają 24 h.

Ale to by było na tyle jeśli chodzi o zadowolenie z cen. Bo na wszystkie inne koszta Paryżanie narzekają – wynajmu, żywności, mebli. Oczywiście, na prowincji jest taniej. Ale kto by się wyprowadził z Paryża?

3

„O, zagubiony turysta! Pomogę mu!”

 Widok turystów wpatrujących się baranim wzrokiem w mapę lub przewodnik nie należy do rzadkości. Do rzadkości natomiast należy, żeby PP podszedł i zaproponował pomoc. Po prostu nie. Nie brata się z plebsem z prowincji. Jak chcą, to niech wydają swoje pieniądze w moim mieście, ale bezpośredni kontakt należy ograniczyć do minimum.

4

„W Lyonie albo Bordeaux na pewno mieszka się lepiej niż w Paryżu”

Gdyby na Fb dało się zawrzeć związek z czymkolwiek, z pewnością lwia część PP ustawiłaby „związek z: Paryż”. Po jakimś czasie status tej relacji przeszedłby w „to skomplikowane”, ale to inna historia.

Od maluczkiego każdemu paryżankowi wmawia się, że jego miasto jest „naj” pod każdym względem. Wchodzenie w dyskusję na ten temat ma tyle sensu co próba przekonania mieszkańców Podkarpacia, że na „pole” powinno się mówić tak naprawdę „dwór”.

5

„Uwielbiam jeździć linią nr 13 o 8 rano”

Powracając do tematu metra. Nie ma się co dziwić, bo tutaj można pozazdrościć sardynkom miejsca na rozprostowanie kończyn. W normalnym środku transportu na 100 miejsc w najgorszym momencie przypada 100 osób. Tutaj jest ich 116. 116 % zapakowania? Cudowna orzeźwiająca poranna przygoda. Naśladujcie PP i unikajcie jak tylko można.

---

Tak wiem, stereotypy, szufladkowanie ludzi, jestem okropną osobą bla bla bla.

Ale przed wstąpieniem w rolę przeklętej płaczliwej galarety broniącej idealnego wizerunku i praw człowieka weźcie pod uwagę, że to takie moje ironiczne dobrotliwe podejście i nie trzeba go brać na poważnie.

Nie mam nic do Paryżan, au contraire 🙂

---

Jeśli podobał Ci się wpis, będzie miło i uroczo gdybyś zechciał(a) się nim podzielić z innymi lub skomentować ( będę wiedziała, że nie piszę do ściany).